Mieczysław Nowakowski W latach siedemdziesiątych Mieczysław Nowakowski przeniósł się do Włoch gdzie pracował jako szkoleniowiec kadry. W 1972 podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium po raz pierwszy w historii łucznictwa wystartowała reprezentacja Włoch. To właśnie pod okiem trenera Nowakowskiego przygotowywali się do tego historycznego startu włoscy łucznicy: Sante Spigarelli, Alfredo Massazza, oraz Giancarlo Ferrari, późniejszy zdobywca dwóch indywidualnych brązowych medali olimpijskich w 1976 w Montrealu, i w 1980 w Moskwie.

Trener Nowakowski wiedział jak wykorzystać możliwości zawodników, jak pobudzić ich do ciężkiej nie zawsze przynoszącej szybkie efekty pracy. Był współtwórcą polskiej szkoły łuczniczej. Wypracował własne metody treningowe i zmienił myślenie o technice łuczniczej. Trenerzy i zawodnicy z całego świata uczyli się od Polaków nowego, mniej siłowego sposobu strzelania. Wiedział również, że w tej pracy istotna jest oprócz doskonałego wyszkolenia i pewności własnych umiejętności także pewność jaką daje precyzyjnie dostosowany do zawodnika sprzęt. Wprowadził wiele stosowanych do dziś udoskonaleń. Jego oryginalnym pomysłem było zastosowanie klikera i stabilizatora, które wymyślił i opracował próbując pomóc zawodnikom w perfekcyjnym dopracowaniu techniki łuczniczej. Udogodnienia te zaprezentowane po raz pierwszy na międzynarodowych zawodach natychmiast rozpowszechniły się wśród zawodników na całym świecie. Niechronione żadnym autorskim patentem wybitnie przyczyniły się do podniesienia wyników i udoskonalenia techniki łuczniczej. Warto pamiętać, że pomysł na pierwowzór dzisiejszych zaawansowanych technologicznie stabilizatorów narodził się w głowie polskiego trenera. Przez zawodników wspominany jest jednak Mieczysław Nowakowski przede wszystkim jako wspaniały wychowawca, dobry człowiek i przyjaciel. Jako ktoś kto potrafił rozbudzić miłość do tej dyscypliny sportu, kto potrafił wesprzeć na trudnej drodze do pokonywania własnych ograniczeń i rozlicznych trudności napotykanych w codziennej pracy treningowej.